قصيدة اغراء للشاعر اشرف الكيلانى
اغرت خصالك من اهوى باشجانى*فاضحيت دمية بين همى واحزانى
وشوقى اليك للاتراح يقذفنى*واملى كحارس مرمى بالصد عادانى
وبات جمهور المحبة ضاحكا*من كابتى فيك وخسرانى
وخرجت من لعبة الحب خاسرا*وشردت عن اوطانى وعنوانى
وتحسست قلبا لعله لم يضع*فاذا به غاض فى ياسى وخفقانى
فعللته بالشعر طفلا جائعا*فقال انت من بالصبر اغرانى
فاحرق دواوين الحب كلها*انى فقدت بالحب ايمانى
وصفت لها طرة ليلية*وغصن نقا وعيون غزلان
وخدودا مكلثمة وسهام لحظ*وعطفا تهادى كفلك ربان
وحسنا فائقا ورخيم صوت*وما شعرت ان الحسن اذانى
وان الحب جر على شدائدا*ولمتنى على مقتى وعدوانى
ورحت تعذبنى كل يوم وليلة*حتى تلذذت فى الحب بحرمانى
وكنت اجاريك وباللسان مرارة*واثنى عليك ان قلت ديوانى
وها هى بالحب قد كفرت*فلا تلمنى على مروقى وكفرانى
لوان لها بالحب قلبا ينبض *فاخرت انه كل احبابى واخدانى
ولو سالت عمن تيمه حبها*لما هلكت فى البحر كظمان
وكم اذنت فى صحراء مقفرة*وما استجبت لعظاتى واذانى
ومر عمرك دورانا حولها*فما جزائى منك بدورانى
انا قلبك الذى قد عذبته*وبرغم ذا مننت عليك بغفرانى
لو اطعتنى ونسيت اشواقا*لما عشت فى ا سواق خسران
من لم يعرض بذكر حبيبه*ولو ساعة من دهور وازمان
فلم يشعر بحبه ابدا ولا* له قلب لمتبول وولهان
تالله لوانها بالحب قد شعرت*لارسلت مع النسمات عنوانى
فاهتدى اليها بعد ضلالتى *وادفع للنسمات حلوانى
الشاعر اشرف الكيلانى