بهت الكلام والضى فى عنيا القزاز
والعروسة استنظرت 30 سنه من غير جواز
كل يوم يصبح تصبح
حلمها على شط نيل
العسل ملو الشفايف
طرحها تمر النخيل
العروسة اتحضرت واتجهزت
واتأمرت يا ليل
بهت الكلام والضى فى عنيا القزاز
والعروسة استنظرت 30 سنه من غير جواز
الملل والخوف كلوها
م اللى بالأحزان ملوها
د شنوها وعسسوها
قيدوها وعسكروها
فتحت عينها على صوت العياط
لما خلوا العقل شاط هتّكوها وجردوها
حتى ع الأرض اللى شربت من دموعها
ومن دما ولادها اللى ماتوا جرجروها
خبوا عنها عيون حبايبها العزاز
والعروسة استنظرت 30 سنة من غير جواز
والعريس أصله جدع
شالهاعلى كتفه اللى شال لما اتخلع
والبرتقان شجره طرح
قاموا شلة ثورجية
قالوا نعمّله فرح
علقوا ليها الزينات
غنوا فى الليلة الهنية
ودعوا عيشة السهر فى البرد والأحلام بتنهج
لما تطلع سلم الدنيا اللى جاية
قالوا شلة عصبجية
قالوا شلة بلطجية
والنهارده جينا نشهد
واللى بينا يقيد ما يبرد
كلنا جايين هنا جايين بأحلامنا اللذاذ
والعروسة فى الفرح
الحلم ع الطرحة طرح
يلا هنوها بعريسها
اللى من عشقة اندبح
قضى عمره جوه فترينة قزاز
والعروسة استنظرت
والزينات اتنورت
والحنة ف ايديها قلل تروى العطش
يا عطشانين
فين العريس
آن الآوان له يرتوى
يسعد .... يعيش .
علاء عبد السميع 22/12/2011
ساحة النقاش