يادمعه حايره مش لاقيه لها مسكن
والكل كان بيقول صدرى لها مدفن
صبح الجميع فى زرع الدمعه يتفنن
ولدور البرئ الطاهر المظلوم بيتقن
زى بطاريه من المحبه فضيت لازم تشحن
شحنت الم وجراح ومنهم غيرها تحقن
وبقت القلوب مش اصيله القلب كله متهجن
ولا بسيطه وجرح الغير لها هين
لكن انا اتعلمت لما اختار الناس استحسن
مش كل من قال يا الله وراه بسرعه راح اامن
ولا كل من قال اخوة فى الله له القلب يطمن
ولا كل من لمع فى الشمس يتمن
وياما صفيح لمع ودهب فى الارض فاكراه الناس متعفن
لكن الاصل غلاب وصاحبه بيه بيتيمن
بقلمى/سحر ابراهيم حراز