تاهت منى الحروف
وزاد فى قلبى الخوف
مسك السكات قلمى
مابقاش خلاص بيشوف
كتر الهموم توجع
ومين وفين يسمع
ده اللى اتكتب واتقال
خلى العيون تدمع
بس النتيجه فين
غير الدموع فى العين
نفسى القلوب تخشع
طلبى حقوق ترجع
ياما حكى قلمى
عن وطنى والاحزان
وفراق فى كل زمان
والذكرى متنتوره
فى العقل والاركان
وتفيد بايه يا كلامى
والاصل فى التوهان
ويادوب كل اللى باقى
اشلاء بنى انسان
قالولنا من صغرنا
ان الوطن ده كبير
ورونا صورة مينا
موحد القطرين
وان النبى محمد
الصادق الامين
هو رسول الله
واكبر رموز الدين
قالو الحياه دى امان
فيها حقوق انسان
فيها الكرامه دى حق
فيها عداله كمان
قالو الوطن يتحب
نرمى الحمول ع الرب
ونروح سوا الميدان
يطلع وطنا كدب
نلعن ابوه ونسب
اصل الشهيد متهان
عاش اهله فى الحرمان
والقاضى فى التوهان
ويادوب بقى الفكه
تصرف بدل حرمان
ياخونا هو المال
ممكن يعوض اب
ولا يعوض شاب
فى الدم كان غرقان
كان ليا اخ وقتلو
العسكر فى الميدان
وبرغم سجن مبارك
واللى مسك اخوان
التانى مات فى طابور
فى فرن م الافران
ده غير صديق عمرى
اللى اتغدر غرقان
بايد صديق حسنى
فى سفينة الاحزان
ابن اختى بردو مات
بالقطر ابو مزلقان
ولا ابن عمى العالم
اللى اطرد واتهان
واتقال عليه مجنون
واتقال عليه تعبان
مشروعه راح للخارج
واتباع للامريكان
وعشان انا مصرى
بجد انا خجلان
سامحينى يا حبيبتى
كلام وقلته فى غضب
اقصد انا فرحان
وبفرحتى بيكى
يامصر يام العرب
من تانى بناديكى
قفايه ياما انضرب
انا بتظلم فيكى
وكعربى بتشطب
مصرى انا وعربى
مصريتى اتهانت
وعروبتى عرض اتفتك
لما الاسد خانك
لما كلام السكك
هانو رسول اسلامك
دى القدس اخدوها
وسودان خلاص ضاعت
ولو الحكايه عراق
ياخونا ماهى جاعت
بس الحكايه عروبه
يمكن تكون ماتت
مصريتى اتهانت
وعروبتى عرض اتفتك
وقالو الربيع جالك
وارجع واقول غزه
بس افتكر اسيوط
لا مصرى ليا لازمه
ولا عربى ليا صوت
يبقى الوطن كدبه
والباقى فيه الموت
وكرامتى والعزه
اتحنطت فى تابووت