قصيدة (نفسى) زكريا حمدان إسماعيل
نفسى أضحك
نفسى أغنى
وأعيش حياتى
نفسى أحلم
بكره يبقى
شكل تانى
نفسى أقابل
قلب طيب
قلب صادق
نفسى بكره
يكون حنون
ينسينى ماضى زمانى
نفسى بكره
يجى أحلى
والليالى ليا تحلى
نفسى انسى
حب عمرى
نفسى أنسى
قلب باعنى
نفسى انسى
ذكرياتى
نفسى يرجع
لى زمانى
وأرفضك وأبدأ
حياتى
نفسى أمشى
نفسى أبعد
نفسى قلبى
يعيش وحيد
نفسى أروح
لدنيا تانيه
ماتخلقش فيها زيك
نفسى اقولك
حبك فى قلبى
جرح ساكن تحت
جلدى
نفسى ترجعلى
ابتسامتى
نفسى افوق
من وهمى وأصحى
نفسى افوق واعرف
خسارتى
نفسى اقولك
إنى كارهك
بس خايف
لما اقابلك
أتخطف وأتوه
فى حيرتك
نفسى أبكى
أبكى أبكى
وألقى حد
يمسحلى دمعى
نفسى يوصلك كلامى
نفسى أشوفك
ولو ثوانى
نفسى اقولك
إنك وحشانى
نفسى أخدك
بين أحضانى
بس خايف
ماتكونيش فاكرانى
ونسيتى احلى ليالى
ونسيتى شكلى وملامحى