جبال الصبر
شعر الاديبة / فاطمة خضر
جبال الصبر شايلاها على كتفى وبتحمل
واقول بالصبر راح انسج خيوط فجري من الاول
ليوم تطلع شمس نهارى تخلى الضلمة تتحول
لليلة قدر تحققلى امال عمرى لفجر يعود من تانى
وبستناه من بدرى لاحلى صباح ترفرف فيه طيور الحب
لنعومة ايد ودفء يزيد وحراره احسها فى القلب
لفرحه كبيره تاهت من قلبى بقالها سنين
لأيام حلوه بستناها بشوق وحنين تعود تانى تنور ليا بستانى..
وبيها اسعد بحبايبى وخلانى وتوب وردى على جسمى
بلمسه بسيطه من همسى تفوح منه ريحة الورد والياسمين
وتملا مكان ومكان ومكان وتجرى طيور فوق الاغصان
تصحى لى طيور الحب مع البلبل النعسان تغنيلى نشيد الشكر والعرفان
لربى صاحب المنه وانا باسمع احلى نشيد بيتغنى فى وسط جنينه من الجنه اشوف الكل حواليا فى توب صحه ومتزوق
واعيش بالحب والسعد اقول لقلبى فوق روق وتاج الصحه على راسى
مع الافراح. واقول يارب خلصنا من الاتراح
واشوف الكل فى بلادنا سعيد مرتاح حياه حلوه تجمعنا
تخلى العمر له معنى يارب حقق امانينا قادر يارب تهدينا.
ساعدنى يارب اتحمل واعيش بالصبر واتجمل
وساعتها اتحمل واتحمل واضحى واطير فوق جبال الصبر
