رواية الديوث الفصل الخامس
ومنار قالت دى هتبقى مجزره
= طه اتحرق دمه من كلام اخوه وقال مراتى ليها الحق زيها زى اى واحده فى البيت ده. وكل ده وضحى واقفه بتتفرج عليهم والنار والغل فى قلبها منهم لأنها هى وجوزها اطردوه من البيت
آمين : تعالى يا طه ادخل الاوضه التانيه وياريت بلاش مشاكل احنا لسه حتى مدفناش عمى
طه : انا مش عارف عاوزين منى ايه
آمين : يلا يا طه ادخل جوه.
وفعلا طه ومراته دخلوا الاوضه التانيه وكان الغل باين فى وشهم من معاملتهم ليهم وضحى كل اللى شاغل دماغها انها قدام سلايفها بتتهزق وبقت فرجه قدمهم..
= وكل العيله متجمعه وقاعدين وفتحى قال انا مش عارف الست دى عامله لأخويا ايه دى من وقت ما اتجوزته وهى كلمتها ماشيه عليه وابتدى يوجهه كلامه لأبوه وأمه وقال والله احسن حاجه عملتها يا حج انك طردتهم من البيت دى كانت هتخرب بيتنا وتجيب لينا مصيبه ورد عليه ابوه وقال مش وقته خالص الكلام ده يا فتحى..
= وبعد مرور الوقت والكل قام وراحوا الجنازه ورجعوا على البيت الكبير بيت العيله
الاب : طه خد مراتك وامشى من هنا
طه : حاضر بس بعد العزا
الاب : بقولك أمشى واتكل على الله
الام : سيبهم يا حج يحضروا العزا
الاب : اسكتى انتى ومش عاوز اى حد يتكلم فى الموضوع ده
ضحى : يا حج
الحج : اسكتى انتى ما كله بسببك
أمين : لا حول ولا قوة الا بالله خلاص يا حج هيحضروا العزا وهيمشوا دى الأصول
الحج : خلاص بس يمشوا النهارده
أمين : كلامك أوامر بس يمشوا بكره الصبح ان شاء الله
= وكل العيله متجمعه فى عزا عمهم وبعد العزا ما خلص والناس اللى بتعزى مشيوا الاب قال مفيش داعى للعزا 3 ايام عموما ابن عمكم هيكمل عزا فى بيتهم هناك... منار خودى ولادك وعلى شقتك وياريت كل واحد فيكم على شقته احنا تعبنا النهارده
= وآمين واقف ومضايق وقال تعالى بات عندى فى شقتى النهارده بس رد عليه وقال انا هاخد مراتى وهمشى محدش بقى طايقنى حتى امى وأبويا خلاص اتبروا منى وابتدى يعلى صوته وقال مش كفايه اطردنا من هنا طرده الكلاب انا ومراتى وبناتى وقاعد فى إيجار بس ابوه قاله والسبب ايه ولا تحب افكرك اصحابك طالعه نازله فالبيت وكل شويه انبهك واقولك مش هينفع كده وفى حريم فى البيت والهانم حتى متقولكش عيب لأ عادى عندها ما هو لامؤاخذه العيب على الست لو رافضه الكلام ده انت غصب عنك هتلم نفسك إنما هى عادى وواخده الأمور عادى وغير لما قعدت مع سلايفها ومددت ايدها على اللى مش ليها وتهمت بيه سلفتها منار بس ربنا ظهر الحق وبرضه حطيت الزفت على دماغى وسكت وفى الأخر تروح عند دجال تعمل عمل ولا مصيبه ايه وكمان بتشتغل معاه فالسر وتبعتله اصحابها وولاد الحلال عرفونى لما بقت سيرتنا على كل لسان
= ورد عليه وقال اه انت عاوزنى أطلقها علشان ترتاح يا ابويا مراتى مش حراميه انا عارف انها غلطت بس من معاملتكم لمنار احسن منها الغيره بتعمل كده وبعدين ده مش دجال ده صاحبى وانا كنت عارف انها بتبعت اصحابها عنده يعنى مغلطتش...
= رد عليه وقال اه وانت كده راجل لا لا لا مش راجل انت مش راجل ازاى انت كده وازاى ميكونش فى غيره على أهل بيتك رد عليه وقاله انا واثق فيها...
= بس ابوه قال بصوت عالى وعصبيه انا عندى السكر والضغط انت هتموتنى بيهم انت غير اخواتك كل واحد من اخواتك مراته فى حضنه ومرتاحين الا انت وهى خلاص خلصنا.. وخلى بالك بكره تروح فى داهيه وابقى تعالى قول ابويا قالى
= هى واقفه محروق دمها وقالت يا عمى انا مش حراميه انا بس غيرتى من منار هى اللى عملت كده وبصت لجوزها وبكل خبث وقالت اما الدجال ده والله مش دجال ده شيخ وصاحب ابنك وكان بيفك السحر لأى بنت وانا كنت بطلع نسبه وجوزى عارف..ابوس رجلك ياعمى سامح طه على الاققل...
= وهو واقف ضعيف قدام ابوه بس ابوه سابها بتتكلم وطلع وكل واحد طلع شقته وهى وهو واقفين زى الكلاب وخدها ومشى وفى الطريق هى قالت بصراحه كده اخواتك دول خرابين بيوت عمرانه وانا عملت ايه لكل ده رد عليها وقالها انتى ست الناس كلهم وعمرى ما هسيبك بس المهم انى قولت انى كنت اعرف موضوع الدجال وهى قالت بخباثه منها لله اللى كانت السبب هى اللى ضحكت عليه....
ووصلوا البيت متأخر وطلعوا شقتهم وكانوا تعبانين ودخلوا ناموا من تعب يوم شاق وفى صباح اليوم التالى.. زينب جت من عند خالتها وزينه صحيت ودخلت المطبخ وزيزى فى اوضتها نايمه وضحى صحيت من النوم هى وهو وقاموا فطروا ودخلت المطبخ على زينه وقالت فى حد سأل علينا امبارح رددت وقالت عمو مصطفى سأل عليكم وكان جاى يعزى بس قولت انكم مش موجودين واحتمال تقعدوا وهى قالت احنا رجعنا متأخر وانتم نايمين وابتدت تفكر فى كلام مصطفى ليها وقالت انا مش عارفه هو عاوز منى ايه بس لازم اكلمه...
الفصل السادس من هنا
عدد زيارات الموقع