فرح ماسخ
من يوم ما رحت وسبتها
والحزن راسخ
حتى الفرح يوم الفرح
بيجينى ماسخ
فين لما كنت فى حضنها
كنت بنام على حجرها
وتحكى ليه شهرزاد
والضحكه تملا وشها
وتقولى أوعك 
ياولا متجبش طلبى
أضحك وقول 
قولى ياقلبى 
دا أنا أجبلك الدنيا
وما فيها كلها
ألقيها تسرح فى السما
وتشاور لى ع السحاب
وتقولى بص ياولا
هتبقا أعلى من السحاب
أضحك وأرد مش هيحصل
تصرخ تقولى 
لأ هتوصل
ربك كبير
وأنت شاعر شاف عذاب
وهتبقا أعلى من السحاب
كات كل يوم بتشد دهرى 
وتسنده
لو حزنى قرب منى يوم بتجمده
وتهدده
يايروح بعيد
ياتموته
كات مؤمنه
بأنى يوم هصبح وكون
كانت بتعشقنى بجنون
وكنت كل حلمها
أنا قلبى لسه فى حضنها
وكل يوم بنده لها
تعالى بصى ع الولا
خلاص بقيت شاعر كبير
وليه جمهورى كتير
بيصقفولى كل ما أنطق بس أسمك
كل مره اقول حكايتك
الإذاعه اللى كنتى بتسمعيها
طلعت فيها
والقناة اللى مره حلمتى بيها
طلعت فيها
ونشرت شعرى فــ الجرايد
والمواقع والمجلات الورق
بس لسه بتحرق
مش قادر أفرح
كل شئ ياحبيبتى بعديكى بيجرح
مش قادر أفرح
تعالى بصى ع الولا
تعالى ياللا حسسينى بالنجاح
أنا كنت بس 
عشان عنيكى فـ الكفاح
والنجاح
حتى النجاح
من غير عنيكى طعمه مالح
كل شئ فى حياتى ماسخ
أرجعى قلبى بينده
أرجعى دا الحزن راسخ
‫#‏جابر_طلبه‬