مات الكﻻم ......رحمه ونور
كان حبره يرقص ف السطور
كانت حروفه منوره
والحب كان فى المحبره
كان إكتمالك فى العدم
والوهم ساكن سكتى
بير الحنان جوفه اتردم
وف لحظه تاهت نظرتى
سحر العيون اللى إبتدى
صابه السراب جوه الصدى
لون الشفايف ضحكتك
ضاعت فى سراديب المدى
والشعر كان اسود كحيل
مفرود على زمنى العليل
وفى لمسته كان الشفا
صار مشنقه بحبل الجفا
لون بشرتك كانت دفا
فين نظرتك تجلب صفا
سطرتلك روح الحروف
وعبرتلك رغم الظروف
فمحيتى حرفى باختصار
كان إختزالك إنكسار
حتى الخطى
كانت تغنى بحبنا
تسرق حكاوى كامنه
جوه القلوب سلكت دروب
سلكت دروب المستحيل
سابقه الزمن وبألف ميل
يا ساقيه ف العشق الخريف
روحك عدم....قلبك مخيف
لا مش مخيف..قلبك ضعيف
حبك ندم....عشقك كفيف
لكنى رافض سكتك
ملعون ابوها محبتك
ماانا ياما مالهجر انكويت
لا ف يوم هربت ولا جريت
لكن عزايا فى صفحتك
قلب الحروف فيها اتمحى
هقطعها وارمى فى سكتك
دعاوتها فى ساعه ضحى