رسالة بلا عنوان
يرسلها الشاعر : محمد ضباشه

رسالة من قلبى بحب بهديهالك
يمكن تفوقى وتعقلى
أو تخجلى ......
من كتر ما أنا بشتاق اليكى
وأنتى عنى ما تسألى
أيه باقى منى جوه قلبك فهمينى
ماتغسلى مر السنين بماء حلاوتك
وأرجعى تانى أعشقينى
ليه دايما أنا عاجز وعن فهمك
ياريتك أنت فى مره تنورينى
سيبانى أتخبط بين سراب
وألقانى تايه ودايما فوق سحاب
والقاكى ماشية قصاد عينى معدية
وليه خايفة نانى تعودى ليا
ما أنت ياما حبتينى
وأنا ياما توهت فيكى
وعلى الحيطان برسم جمالك
وم القلوب بنده عليكى
نفسى أفهم كلمتين
أية غير الحب اللى بينا ؟
واللى عاش بينا لسنين
عايش حزين ....
مدى الأيدين ....
وهاتى نور الصبح لجل تشوفه عنية
هاتى كاس مليان حنان
وقدمية ولو مره بالحب ليه
هاتى وردة من على خدودك
تداوى الألم اللى فيه
هاتى حبه من نور عنيكى
ينوروا ليا الطريق
حبة بريق ......
أو كلمة طيبة ينطقها اللسان
بحبة حنان .....
يا أهل الحنان أنا بين ايديكم أرحمونى
ليه كل ما اقرب منكم
جوه فى قلوبكم تقتلونى
وتعذبونى .....
ليه راجعة بصمت واقف كالجبل
ما يهزه ريح
وأنا من صفيح
ويمكن ابان فى مره قدامك قبيح
لو قلتها ....
يا دنيا والله عشقتها
وبمكن فى لحظة ابان بردوا قدامك
صريح ....
لو قلت لك عنيكى هى دنيتى
ورموشها ضل لسكتى
والقلب شلال من خمور
بسقى منه زرعتى
وأنتى بتمدى ايديكى بالأمل
والبدر لساه ما أكتمل
مستنى تهلى عليا من جديد
وارجع سعيد ...
وارجع واقول بمكن
تفوقى وتعقلى
يمكن تحنى وتسألى
يمكن تصحينى جوه قلبك
مره تانية وتسألينى
أيه غيبك عنى طول السنين ؟
وراجع تانى تصجى شوقى والحنين
المهم ما اشوفك كالسراب
أو نجمة ملفوفة فى ضباب
حبة عتاب ...
هما طريقى لسكتك
بعد الغياب ماتوهنى
وتاهت منى دنيتك
ودايما وبسأل
كنتى أنتى فين ؟
والدمع ساكن ألم جوه العنين
والليل حزين
والشمعة سهرانه بتساعدنى فى البكا
كان نفسنا سوى فى اللقا
وضلها بيسأل عليكى
وبتناجيكى
ترجعى بين الأيدين
تسمعى كل القصايد والكلام اللى أنكتب
وياما سألنى
هو كان مكتوب لمين ؟
منى رسالة بالحب بهديهالك
ياللى ساكنه من سنين
جوه قلبى
وجوه عينى
وجوه روحى
وجوه زمن المجروحين
يمكن تفوقى وتعقلى
أو تخجلى ......
من كتر ما أنا بشتاق اليكى
وترجعى تانى ليا وتسألى