المقدر والنصيب ..
...........................
من أمتى خوفك ..
كان بداية سكتى !
من أمتى عاش الصمت ..
يحنى كلمتى .!
أنا كنت فاكر لما المح مشيتك ..
ضى فى نهار ..
أقسم معاكى خطوتك ..
دون إنتظار .. !!
وكتير قالولى فى حواديت الزمن ..
حاتموت يا فارس ..
وأنت عطشان البدن ..!!
صدقت نفسى لما حسيتك زمان ..
قربت منك خطوتى .. حب وأمان ..
وبرغم صوت المستحيل ..
كان المقدر .. والنصيب ..
وفرشت ليلك فى السما
ضى النجوم ..
وصاحبت فى ليل الدفا ضى القمر ..
ومهامنيش طول السهر ..
وطلبت من ربى الدعاء ..
انه يدوم ..
مااحسبش انك مستحيل ..
مديت بطول الكلمة
فى بحور اللقاء
شديت حبال الصبر
وانتظر .. الوفاء
والريح تعافى تشد منى فى خطوتى
مابقتش عارف دنيتى ..
من سكتى ..
وأنت الأميرة المستحيه
من زمن .. !!
راح تسحبى منى البساط ..
مستكترى على ان أعيش
عمرى إنبساط ..!!
وأنا كنت باحلم ..
من سنين عمرى اللى فات
االقاكى صوت ينده على يشدنى
ملقتش فى ربوعك حروف ..
غير إنى أعيش
حلمك فى خوف ..!
وأنا كنت فارس خطوتى ..
لحظة ميلادك ..
كنت فارس دنيتى
دلوقتى ليه .. ..
مستكترانى فى دنيتك ..!!
انا كنت متعشم تكونى دنيتى .. وتدلنى
على شط بحرك من سنين ..
كنت انتظر ..!
والضم فى حلمك سبحتى ..
وأنده فى ليل المستحيل .. يطلع نهار ..
ملقتش فى دموع الوفا .. غير إنهزام ..!
وحلم فاسد من تباريح الوجع .. مافهوش كلام ..
لكنى عايش ع الأمل .. يرجع يكون ..
شعر ..
حسن السحماوي ..
2/ 3 / 2015
