كنت بكلم نفسى تملّى
هى الدنيا تزهــق ليه
فيها الناس ماشية تغنى
والكل ماشى بدون رجليه
قالتلى ياروحى شوف و أسمعنى
هاتلاقى الهم مالى عنيه
مرة النجمة العاليه قالتله
عيش مرة فيها سفير
يطلع ضوء الصبح يقوله
فوق ده انت منها غفير
ولما يفكر يمسك ورده
يشم فيها زى الناس
يلاقى نفسه فى حضنه مخده
وان الهم فيه احساس
سمعتنى حياتى بشكى لنفسى
قالتلى هات من الصمت حنين
تسكن فيها الروح مع خيبتى
وقت دموعى ماتشكى سنين
طيب ليه الناس خاينين
ماشيه تقطع فى السامعين
أكتبى يانفسى يالله وداع
بلاها هم بلاها خداع
ارمى سلامك وأنهى كلامك
وسط الصحبة الحلوه الرايقة
اللى عاملين فيها أصحابك
وقولى لبسمة الصافيه زمان
شوفى شفايف غيرى كمان
لان حياتى راحت منى
وسط خيانه الصحبة تملى
