ف صباى
............
فى صباى 
كثيرا ما كنت
اتسكع فى الطرقات ...
كى اغازل القمر
ويغازلنى ..
اكلت الطرقات
احذيتى ..
ووهنت اقدامى
وكلت ..
وحتى الان
ما زلت اغازله
لكنه لا يلتفت الى
بقايا انسان
طحنته الطرقات
وداسته الحياه
ولم يعد الا قلب
ينبض بالحب
والحياة
بالكلمات
والامل
يزرع بذور
الورد
فى سكته
مازال
انسان ..
لا تدوسيه
ايتها الحياة ..
انه انسان ...
............
بقلم // جمعه يونس
من القصاصات القديمة