الكاتب//خالد نور الصالح بَحِبِّكْ يا مصرْ ..وبعشقْ ترابكْ .

وألِفْ المداينْ ..وأرْجعْ لبابِكْ .

وأحِسْ بكيانى ..وكرامتى فْ رحابِكْ .

يقولوا فقيره ..يقولوا أسيره ..بشوفِكْ أميره ..

وأحبِّكْ يا مصرْ .

بحبِّكْ ملايه .. ومنديلْ بِقُويا .

مقالبْ من أختى .. وغتَاته مْنْ أخويا .

ودعوه مِنْ أمى .. تنسينى همِّى ..

وحِكْمَه مْنْ أبويا.

وأحبِّكْ صبيِّه .. على البحرْ جايَّه ..فى ساعةْ عصَارى .

ونسمه قُبَالْها .. تطيَّرْ فى شالْها ..

تبَيِّنْ جمالها .. وتِرجعْ تدارى .

وأحبِّكْ مراكبْ .. تعدِّى إللِّى راكبْ ..لبرْ الأمانْ .

يدوبْ جوَّا نيلكْ .. ويعطشْ يجيلكْ ..يقولِّكْ كمانْ .

وأقابلِكْ ببُوسه .. فى زفِّةْ عروسه ..ولَمَّه فى بيتنا ..

مع ولادْ حارتْنا ..تدُقْ المزاهرْ .. ترُدْ المزامرْ ..

تزَغْردْ جارتْنا .نهلِّلْ .. نغنى ..وحلمْ التمنِّى ..

ينورْ ليليتنا .وأحبِّك زياره لبيتْ عمْ سيدْ ..

ده أصله فقير مِشْ حيقْدرْ يعَيِّدْ ..نعَيِّدْ عليه .. نفرَّحْ عنِيهْ ..

ويدعيلْنا دعوه بمليونْ جنيه .

فى أرضِكْ يحِسْ الغريبْ إنُّه مصرى ..

وإحنا الأجانبْ .ويلْقَى الرعايهْ .. ويلْقَى الحمايهْ ..

على كلْ جانبْ .ويمشى ف ربوعِكْ .. ويشبعْ بجوعِكْ ..

ويعملْ مصايبْ .

ويرحلْ وينسى .. جِميلِكْ ويقْسَى ..ويطْلَعْ يعايبْ .

ويرْجعْ تسامْحى .. يا ساكنه فْ ملامحى ..يا سِتْ الحبايبْ .

ولادِكْ بَنُوكى .. بروحْهُمْ فَدُوكى ..

ويِشْهدْ عليهمْ ترابكْ فى سينا .

ومنهُمْ با عوكى .. عشانْ الشِيروكِى ..

وفيللَّا فْ مارينا .يعيشوا فى خيرِكْ .. ويدُّوهْ لغيركْ ..

ولادْ الَّاذِينا .ولوْ جارْ زمانْهمْ .. يعودُوا لْمكانهمْ ..

يلاقوا السَكينَهْ .وتِنْسِى جحودْهمْ .. وتبكى عليهمْ ..عنيكى

الحزينهْ .

فى أرضكْ سرَحْتْ .. فشَلْتْ ونَجَحْتْ ..وعشْتْ بْبساطَهْ .

صاحِبتْ الحمَامْ .. ونِمْتْ فْ سلامْ ..ولوَْ عَ البلاطهْ .

تِغَيَّرْ فى شَكلى ..همومى ومشَاكْلى ..لكِنْ روحى لأْ .

أعَبَّرْ بغنْوهْ .. وأقولْ نُكتهْ حلوهْ ..لكِنْ يأسْ لأْ .

ما طيقْشْ الغَتاتهْ ..وقلبى المسالمْ ما يعرفْ شّمات

الكاتب// خالد نور الصالح