عايش فى الدنيادى
إنسان مش عادى
عايش
على إحساس انّى غريب متصَوَّر أبعادى
على إحساس انّ اناعا بر..زىّ النِسمَه
ومسافِر ..زىّ النِجمَه
الدنيا فى وادى وانا فى وادى
عايش فيها حزين جداً
زىّ الدمعه
عايش فيها سعيد جداً
زىّ الشمعه
عايش..بالعَبْ..فى الفُسْحَه
مستنّى جرس الحِصّه يرنّ
مِستنّى جرس الموت..على بال مايرنّ
وأكيد هيرنّ
لكن فى معادى...
عايش كلّ دهُه فى عينيكى.
=========
حاسس ـ حتى وانا فى بيتى ـ إنى مُجرّد ضيف
محتار فى عينيكى المسكونه بألوان الطيف
محتار فى البحر اللى ملالى
تحت شُعاع الشمس مْلاى
وبيبرُق زىّ المرايات..واللولى
وضحْكات السيف..
=========
عايش فى عينيكى محتار
بين النور المبرور..وغرور النار.
=========
محبوس بين إحساس الحَرّ فى تلاجة ديسمبر
ومابين إحساس البرد فى فُرن الصيف..
=========
محتار فى عينيكى
وانا قُدّامِك باناديكى
ونِداكى عليّا انا سامعُه
من آخر نُقطه فى بير صُوتِك.
كلّ ما أسرح فى عينيكى
أهتف وأقول: سُبحان الله...
كلّ امّا اتأمّل فى عينيكى أصَلّى (فى سِرّى)
وأقول: الله...الله...
واتذكّر حكايات مابعد المُوت
وامّا بيوحَشْنى أبويا..واشتاق مرآه
فى عينيكى بالقاه..
آه..
حِبّينى،،يااللى  أخيراً شُفتِك ولاقيتِك
حِبّينى،،يااللى الجنّه منوّره،،متصوّره،،
جُوّاعينيكى..قسَماً بالله..
إنّ عينيكى تمام هيّا اللى انا شُفتَها
..بخيالى..
فى كتاب الله...
حِبّينى
عشان افضل عايش..
فى رحاب الله..
========
10/2/2013
مساء الأحد

خالد