تخرج الدموع من عينى فيضان
يرتجف قلبى بداخل صدرى كما البركان
اشعر انى لست بأنسان
فمشاعرى تجعلنى احبك واحب الهزيان
يا ملكه لست انس ولا جان
انا انسان انا انسان
اصبحت كسفينه بلا مرسى ولا شطئان
احمل الفرح بداخلى واوزعه بكل حنان
ولا اجد لقلبى فى العشق مكان
هذا حالى فانا من اخطأ الاتقان
واليوم اناجيكى بكل امان
عشقتك وحبى لكى جعلنى فى عالم النسيان
اقبل جبينك واقبل طلم هذا الزمان
رافضا عالمى فحقى ان احيا انا الانسان انا الانسان