شعر الاديبه : دينا لطفى

مابين كلمة صباح الخير

وازيك وحشتينى ..

بدوب وبحس بمشاعري ..

بتشعل نار ف تكويني ..

بحس وهوه بتكلم كاني بجد مخطوفة ..

يفور احساسي واستسلم لحاله غريبه مالوفة ..

لاول مرة بسمع صوت اتوه واسرح فـ نبراته

لاول مرة يتغير نظام قلبي ودقاته ..

ومش هنكر .. ماشوفتش صوت جميل زي صوته بصراحة ..

حبيبتي لما بسمعها بصوتة بحس بالراحه ..

وبلقى الدنيا قدامى بقت فاجاه بلون الورد ..

وأحس بفرحه جوايا تدفى قلبى وقت البرد ..

ماشفتش زى ده انسان فـ صوته حنان بجد غريب ..

مخلينى كتير بسكت وغصبن عنى ردى يغيب ..

وبسرح منى فى كلامه وبنسى كان طالبنى فى ايه ..

ونفسي أفهم صباح الخير بتعمل فيا أنا كده ليه ..

وأدينى بقولها بصراحه بكل وضوح لكل الناس ..

حبيبى حد مش عادي حبيبى أمير وغير الناس ..

صباح الخير مابين كلمة صباح الخير وازيك وحشتينى ..

بدوب وبحس بمشاعري ..

بتشعل نار ف تكويني ..

بحس وهوه بتكلم كاني بجد مخطوفة ..

يفور احساسي واستسلم لحاله غريبه مالوفة ..

لاول مرة بسمع صوت اتوه واسرح فـ نبراته لاول مرة يتغير نظام قلبي ودقاته .. ومش هنكر ..

ماشوفتش صوت جميل زي صوته بصراحة ..

حبيبتي لما بسمعها بصوتة بحس بالراحه ..

وبلقى الدنيا قدامى بقت فاجاه بلون الورد ..

وأحس بفرحه جوايا تدفى قلبى وقت البرد ..

ماشفتش زى ده انسان فـ صوته حنان بجد غريب ..

مخلينى كتير بسكت وغصبن عنى ردى يغيب ..

وبسرح منى فى كلامه وبنسى كان طالبنى فى ايه ..

ونفسي أفهم صباح الخير بتعمل فيا أنا كده ليه ..

وأدينى بقولها بصراحه بكل وضوح لكل الناس ..

حبيبى حد مش عادي حبيبى أمير وغير الناس ..