بعلو الحس بنده
و انتى مش سامعه
لا حاسه بأه ولا ايدك
تحوش دمعه
و بغزل حزنى من شالك
و من غيرى فى يوم شالك
انا عمك و انا خالك
و انا الهالك
و اقولهالك
و غصبن عنى
وشمك لسه فى دراعى
و اسمك روح لأوجاعى
انا الساعى
مليش وسطه
و كل الناس تقول اسطه
شربت المر من كاسك
و يحرق وشى انفاسك
و يوم الضلمه و ناسك
و انا الناسك
فى محرابك
و حنيتك
و الوك الحنه بدموعى
و مين حاسس
فى يوم جوعى
انا نفسى اكون مستور
و فى غيطانك انا المبدور
على شطك
على خدك
انا ابنك برضه من بطنك
و ليه بزك ملان حرمان
لا أنا عاصى
ولا ابن شيطان
و ليه الشمس تكوينى
و تفردنى و تتطوينى
و اعيش الغربه جواكى
و مش قادره تغطينى
و شطك هو مرسايا
و نسايـــه
انا نخلك و صفصافك
و انا الماسك على دينى
اعديكى تعدينى
و انا الواقف على بابك
و نس سابك
و مين سابك .... عليه الدور
المصدر: اشرف الشناوى
نشرت فى 22 أكتوبر 2011
بواسطة akhbar
شبكة ساقية دار السلام الإليكترونية
تسجيل الدخول
ابحث
عدد زيارات الموقع
58,933