[ حظى فى هواكِ ]

-------

حظى فى هواكِ الاشتياقْ

 تنعم العُشاق بالحياة واظل انعى نفسى فى رثاءْ

------

تسكن بداخلى احزانى حتى وإن بوحت بها

 سبقتنى عينى بالبكاءْ

-------

حظى ان تكونى انتِ قدرى

 دون ان اشاء او ادرى 

حظى ان تكونى فى حياتى كل الاشياءْ 

------

ما كان بيدى الاختيارْ

 هو قلبى صاحب القرارْ

 دون ان تشائين انتِ ودون ان اشاءْ 

-------

ارى عينيكِ مِلْىءُ الجفون دموعها

 تسبح فيها خواطرى فى ربوعها

   فتمطر على الخدين وكأنها نهرٌ من أعذب ماء ْ

------

ارى الشفاةٌ ترتعد ْ

عندما اقترب فتبتعدْ

 فأسقى من  رحيقها رشفة هى لوجدانى الدواءْ

--------

ارى يديكِ ترتعش فى احضانى

  وكأنها خريفٌ اضنانى

 او بردٌ فى عُمق الشتاء ْ

--------

 واراكى تبكِ عندما يحين الغروب

 وحبات اللؤلؤ على الوجنتين تذوب

 وتأبى جوارحك الفراق مع كل مساءْ 

------

تقولين وتهمسين فى اذنى احبك

 ودمائى هى نبضٌ يحيا بها قلبك

 وانا مثلك فى نارٍ واشواق فيها انا وانت سواءْ

-------

لكننا لم نكن نعرف ان حظنا من الدنيا من بعد الحب الفراق

وان تغدر بنا الاقدار من بعد العناق

 وظلمة الاحزان من بعد الضياءْ

------

حظى فى هواكِ العذاب ْ

وان امضى وحيدا تعاتبنى سنينى بمُر الحسابْ

 وتحتبس انفاسى بداخلى وافتقد النور والهواءْ

-------

ليت حظى يبتسمْ

 ليت حزنى ينعدمْ

 ليتنى فى كابوسٍ مزعج حتى اذا استيقظتُ من نومى وجدت كل هذا هباءْ

------

حبيبتى قدرٌ قد جمع بيننا

 فسعدنا بهِ عندما

 اصبحتْ  واحده دمائنا

 ورسمنا فى خيالنا احلامنا

 حتى ملامحك هى ملامحى انا

 فلا ورب السماءْ

-------

لن اترك حبى

 ولن يسكن غيرك قلبى

 وان رحلتى من الدنيا فسوف ارحل معكِ ولن ابكى

ولكنى سوف اكون معكِ فى هناءْ

---------

بقلم محمد ابو بكر

-------