خواطر وشعر مراد مصطفى
مالك حبيبى
فى عيونك غموض والسكوت مداريها
وبتخبى حاجة أنا قلبى حاسس بيها
مجروح حبيبى وباين عنيك فيها
علمتك أنا الحب وكيف عينى لعنيك تلاغيها
ازاى معرفش اللى فيها وأنا الحارس حاميها
الخدود كانت ورود فيها نغم كنت انا بغنيها
والشفايف عطشت من الفراق كنت أنا برويها
وشعرك ودع ايديا يا ام الخصايل حرير
وموج سارح فى ليله أنا مش خالص نسيها
والعنين الله عليها حكاية أمانة نظرتك خليها
ولما يجيلك شوق احضن ايديك
فيها حنانى وياما شلتك عليها
ودموعك لما تحن وتنزل كنت انا مدفيها
أنا كل يوم بسمع من السما قصتك النجوم تحكيها
ويصعب عليا فراقك ودموعى تسيل تبكيها
وفى غربتى مسافات بينى وبينك
كل يوم فى ليلى الحنين يمشيها
وروحك ساكنة يا روحى بروحى انا افديها
زهورك معايا اللى كانت ايديك تهديها
وأنا مهما طال السفر راجع اليك
وكل الهموم هدوب فى احضانى وتنسيها
ونظرة عنيك الحزينة هتروح وأنا اكفيها
اوعاك فى يوم تظن انك رخصت من البعاد
لا انت نادر فى قلبى والندرة فى الجوهرة تغليها
مراكب شوق فى صدرى راجعة بفرحة
ومحملة بالحب وحضنك هناك مراسيها
بقلم مراد مصطفى مراد
ساحة النقاش