مؤسسة حسينى للإعلام - إبتسام رحمة - شوية رتوش

شوية رتوش
مرسومة فوق الوشوش
وش تشوفه يضحكلك
صورة فى برواز مقلوب
ووش تقابله فى السكة
تنسى معاه هموم وهموم
ووش تحلم بغرامه
تدوب وتدوب اوهامه
فى حنين وهيام
ووش يخاف من الدمعة
عايش يوماتى على بسمة
وجوه الاه بيستنى وش بشوش
وش يهرب من الفرحة
يدور على قلوب جارحة
لا يعرف نهاره من ليله
ووش يرسم الدنيا
وردة بريئة بشوكها
حبة فساتين
نجوم تحلم تلقاها
تستنى الفرحة وياها
هى وجوه من جوه
مشروخة ولا تعرف طعم الشوق
نجمة فى بحرها تايهة
تهوى تطيب الجرحة
ما تلاقى دواء يطيبها
ووجوه تاهت فى اشعارها
لبسه طوب العفة
هى وجوه ما تعرفها
لو قابلتك فى ليل مكشوف
ووجوه من كتر ما اتخفت
فى وجوه مرسومة على الشفة
حنين مكسوف
ووجوه تاهت منى
تاهت معاها حيرتى
تحاول تعرف حكايتها
تغرق فى دمع رقتها
تصحى على ليل فرقتها
وفى الدنيا ياما نشوف
دنيا تايهة حوالينا
تايهين وبتهرب بعينيها
من دنيا الخوف