سكن الضلام 
فى الشارع اللى رسمنا فيه
احلام كتير
وفرد على كل البيوت
المسكونين اشباه بشر
كوابيس
ونهش فى حلم يدوب
مالهوش غير بس يوم
بدر الهموم 
وسط الضلوع المفرودين
تطرح انين العطشانين
المشتاقين للنور يجيهم
مين اللى راح يدى الحزانى
الكحك فى ايديهم
ماتقولى مين
الخطافين للبسمه من فوق الشفايف
ولا اللى خايف
ولا اللى متالم ومش قادر يقول
اه يا وطن
من كتر ضربنا ع البطون
اتورمت فينا الحشا
يا كسرة الضهر اللى كان
مسنود ولان
يافرقة الاهل اللى كانو
يد واحدة من زمان
ياحرقة القلب اللى شايف
دود بيرعى فى المكان
يا لسان
ومخروس عن كلام الحق
مين بس راح هايدق
على كرسى لابس الخيبه بمزاجه
وايده لسيدة ممدودة
يا زل لبسنا بالمقلوب 
وتوب العزة
متفصل على غيرنا