سلطان : بابا .
رمضان السكرى : عاوز حاجة ، يا سلطان ؟
سلطان : أه .
رمضان السكرى : عاوز إيه ؟!
سلطان : هتزعل .
رمضان السكرى : مُش هزعل .
سلطان : هتمسك قلبك ، وتقول : "قلبى قلبى" !
رمضان السكرى : خير يابنى فيه إيه ؟!
سلطان : أنا عاوز أتجوز !
رمضان السكرى : ما شاء الله على الخلفة !
سلطان : مُش قولتلك هتزعل .
رمضان السكرى : دا إنت بقالك خمس سنِين فى معهد سنتَين ، وعاوز تجوز ، مُش تخلصه ، وتشتغل الأول !
سلطان : هأخلصه السنادى .
رمضان السكرى : أخيرًا بعد خمس سنيِن ؛هتخلصه !
سلطان : أنا كنت بأدرس بتأنى ؛ لأن التأنى فيه السلامة .
رمضان السكرى : وست سنين فى ثانوى ، و خمسة فى إعدادى ، وتمنية فى إبتدائى!!؛ دا إنت دفعتك إتخرجت مِن عشر سنِين !
سلطان : فى التأنى السلامة ، وفى العجلة الندامة !
رمضان السكرى : وإن شاء الله بعد التأنى ده كله هتشتغل إيه ؟!
سلطان : هأشترى تو ك توك .
رمضان السكرى : ويا ترى معاك حق التوك توك ، ولا أنا اللى هأدفعلك حقه ؟!
سلطان : إنت اللى هتدفع طبعًا !
رمضان السكرى : ويا ترى هتبقى فالح فى الشغل ، ولا هتبقى فى الشغل زى الدراسة !
سلطان : هأشتغل على التوك توك ؛ وهأجيب عربية أجرة .
رمضان السكرى : طب كويس ؛ الطموح حلو برضو !
سلطان : بس أنا عاوز أخطب ؛ علشان أنا عديت التلاتين !
رمضان السكرى : ما هو إنت لو كنت فالح فى التعليم ؛ كنت زمانك مخلص مِن زمان !
سلطان : حصل خير ، يا بابا .
رمضان السكرى : الزواج ، يابنى ، مسئولية !
سلطان : إن شاء الله ؛ هشرفك !
رمضان السكرى : طب لما أشوف !
