على أطلال الزمن ماشى 
والعمر عدى ومبقاشى
بتجرى ليه كدا يا دنيا 
والساعه فيكى بقت ثانيه 
صبحك مساك يا وحدانى 
وليلك ييجى من تانى
أيام الهنا خلاص مشيت
وايام الضنى معاك بقيت
بتحكى حكاوى مع نفسك 
عشان بس تاخد نفسك
حاسب لصوتك بقى مسموع 
وعنيك تملى فيها دموع
خبى للناس تاخد بالها 
وتوشوش غيرها تسألها
الصبح فى الطريق حيران 
وبالليل تحوط عليك جدران
 بتشكى ومين لشكوتك يسمع 
نفسك فى إيه والحساب يجمع
بتنادى على خلاص ومفيش
وعمال بتصرخ نفسى اعيش 
نفسى أعييييييييييييييش