حكيم زجّال
أشعار الدكتور /صبرى إسماعيل
******
قالوا لى يوم والحّوا فى الطلب بسؤال
هل انت حكيم فى مستشفى وطبيب أطفال
ام انت عاشق الكلمة وفى دروب الكلام جوّال
فقلت حكيم وسمّاعتى فى إيدى مثال
و انا هاوى وباعشق حــبّى للموال
باحب الصدق فى الكلمة واجسّمها كما المثّال
ساعات الحزن يجرحنى فى وسط الغربة والتِرحال
ساعات الخوف بيقتلنى كطفلٍ تاه فى الأدغال
وتطلع كلمتين منّى تكون عاصفة تكون زلزال
فى لحظة ابكى على نفسى وسوء الحظ والأحوال
فى لحظة افرح وينعشنى الهوى الميّال
ويوم ارتاح واحـس بآه وضعف يهدّ فى الأوصال
ويوم تانى أكون فارس شديد خيّال
ويوم الدمعة تِغلبنى وتنزل ع الخدود سيّال
ويوم الضحكة ترمـينى وم الفرحة يمين وشمال
واشارك نفسـى فرحتها بلا إذلال
ودوم اجلس مع نفـسى وأنظر للسـما بإجلال
ولنجومها وزينتها وخلق عظيم وكلّه جمال
ساعات اكتب كلام فارغ مالوش معنى ولا كيّال
ساعات تانيه أصوغ جملة تهد جبال
ساعات اكتب عن العشـّاق عن العزّال
ساعــات أكتب عن الثورة وعن الأجيال
وعن صدمات تهزّ الكون وعن الاهوال
وعن شارون وعن ظُـُلمه لِنا بإذلال
ولا فجرّت يوم بلدى ولا عمرى هاكون قتّال
ولا سممت يوم نيلها وجِبت السِم م الأدغال
ولا برجلت فى علومها وحتّى باكره الدجّال
فانا إنسان أعـيش يومى وكلّى آمال
واصلّى وانام واكل رزقى حلال فى حلال
لكنّّىّ فى كل أحوالى عاشق للكلمة والموّال